Jezelf onderdompelen in het brein van Baz Luhrmann: wie zou dat niet eens willen doen? En dan bedoelen we écht onderdompelen. De man heeft een talent om de juiste muziek, beelden en andere elementen samen te gooien tot een hypnotiserend mengsel, dat voelt zoals een ritje op een rollercoaster. Uniek is bij hem een juist gekozen woord. Sinds Moulin Rouge heeft hij een hele schare ‘believers’ bijeengebracht. Maar ook evenveel ‘haters’ of ‘naysayers’ voor wie zijn werk een beetje ‘camp’ aanvoelt, té cheesy.
The Get Down heet de nieuwste creatie van Luhrmann. De reeks vertelt over de opkomst van rap en hiphop in de 70er jaren in New York en gooit er en passant legendes zoals Grandmaster Flash, Nas en Kurtis Blow bij. Een legendarische periode, die ook Scorsese’s Vinyl (HBO) inspireerde. Ironisch genoeg zijn beide gigantisch dure producties: beide reeksen zijn gehelmd door filmlegendes en muzieklegendes (die er ook effectief waren), en beide kenden een moeilijke productie. Helaas mocht het voor Vinyl niet zijn, want na een renewal voor een tweede seizoen met een nieuwe showrunner kwam HBO terug op haar beslissing. Helaas.
Ondertussen is dat verdriet wat gedempt, en hebben we The Get Down, of toch de eerste 6 episodes. Nieuw voor de streamingreus is dat deze “Netflix Original” reeks niet in een keer gelanceerd wordt maar in twee delen.
Uiteraard zou het geen Luhrmann productie zijn zonder een ontluikende liefde in een veranderende wereld die magisch in beeld gebracht wordt en met een killer soundtrack eronder. De man grossiert in magical realities maar dat is net een van de dingen waardoor zijn films zo aantrekkelijk zijn. De cast is ook weer de moeite: een hoop jonge leeuwen ondersteund door oude rotten zoals Jimmy Smits en Giancarlo Esposito, al zijn veel rollen verdeeld over andere typische gezichten. Een beetje het George Clooney probleem: het maakt niet uit welke rol hij speelt, het is en blijft Clooney.
New York uit die tijd opnieuw creëren – het echte zowel als het fictieve – zorgt voor een gevoel van nostalgie naar iets wat in Europa althans weinigen beleefd hebben. Massa’s details vliegen voorbij. Ongetwijfeld zijn ze allemaal onderzocht op hun echtheid. Het totaal biedt een gebalanceerd zicht op het lichte en mooie maar ook op het lelijke en duistere van de verschillende wijken in de Bronx uit die tijd.
Moet je iets hebben met rap en hip hop om de reeks te vatten? Neen. Voor criticasters voelt dit muziekgenre eerder als wat roepen tegen elkaar zonder al te veel ritme. Maar toch verveelt The Get Down op geen enkel moment, mede door de perfect passende muziek.
Een origineel nummer voor de serie is ‘Set Me Free’. Volgens de fictionele schrijver een Pentecostal communal Puerto Rican disco hymn. Een heel mondvol voor een enorm dansbaar nummer, gezongen door Herizen Guardiola als Mylene Cruz. Verder passeert ook discolegende Nile Rodgers ergens in de reeks als hij het nummer zelf speelt. Benieuwd of Nile dit nummer bij zijn volgende podiumpassage in Europa (hopelijk heel snel tussen haakjes) stiekem in zijn setlist verstopt.
The Get Down Part 1 is nu beschikbaar via Netflix. (kvds)
