De fabuleuze Indian Summer zou nog één keer uithalen, dat werd vorige week duidelijk in zowat ieder weerbericht. Ideaal dat die uithaal zich net tijdens het Hasseltse jeneverweekend manifesteerde: t-shirtweer in oktober met als gevolg dat de stad bijzonder veel volk te verwerken kreeg.
Die massa bleef trouwens lang hangen in de binnenstad. Zowel op zaterdag- als zondagavond dienden de laatste feestvierders zowat van de terrasjes geveegd te worden door de bezemende stadsdiensten. Ongelijk kan je die feestvierders niet geven. De Jeneverfeesten mag je ook dit jaar weer rustig geslaagd noemen, ook al blonken ze met momenten uit in surrealisme. Misschien een paar voorbeelden.
Een uurtje voor de start van de populaire kelner-wedloop lopen we aan het Molenplein tegen een harmonie aan die een jazzy (!?) versie van een ouwe Arno song brengen. Aan de startlijn stretchen een paar kelners en vult men de plateaus voor de deelnemers met de fles jenever en de glaasjes. Hier en daar speur je wat glazige ogen die de kater nog niet verteerd hebben, of die hier gewoon nog staan van gisteravond. De eerste borrel komt uit een fles die veel te koud stond en daardoor eerder lijkt op een jenever-waterijsje. Maar dan explodeert de dag in een kaleidoscoop van kleuren, smaken en geuren. Kelners rennen door drukke straten, eentje zal straks zijn of haar gewicht in jenever winnen. Lullig wel dat de snelste meestal ook de lichtste is.
In de Fietsbar speelt een jazzband en ook hier is de setting een beetje surreëel, maar toch lijkt het gek genoeg te passen. Wat iets minder past, een stukje verder, is de kids’ corner waar kinderen hun eigen ‘jeneverfeestje’ krijgen, met gekke fietsen en zo. Een grote celebratie van alcohol combineren met dit vinden we toch net iets te ranzig.
Minpuntje vinden we ook de bonnenverkoop. In het culinaire gedeelte kan je enkel betalen met bonnetjes, maar we vinden geen verkoopstand. Toeristen zijn verward als ze met bonnetjes die ze in stad kopen niet terecht blijken te kunnen op het Dusartplein. Hier en daar loopt er organisatorisch nog wat mis, soms ook dingen die al jaren aangeklaagd worden zoals de veel te smalle doorgang aan het jenevermuseum. Het lijkt wel of men hier moedwillig een bottleneck wil creëren, alsof het een jaarlijkse traditie is om de stands in het midden van de straat te parkeren terwijl er links meer dan voldoende ruimte is. Zo zou gek genoeg iedereen door kunnen en hoef je geen kwartier in iemands nek te ademen om veertig meter op te schieten. Een efficiënt crowd management systeem zou hier naar onze bescheiden mening (veilige) wonderen kunnen verrichten.
Maar laten we dat allemaal details noemen. Er zijn zoveel fijne dingen om te zien en te ervaren. De immer glimlachende Belleman bijvoorbeeld die zich met bijzonder veel stijl van zijn taak kwijt en zich deze editie liet vergezellen door een flink aantal collega’s uit andere steden. De randanimatie, van twee lakeien in een draagstoel tot drie cyberkinetische, van loopkrukken voorziene aliens die de draak steken met (liefst) argeloze toeristen. De straten, gevuld met een feestende massa, en vooral die toch wel overheerlijke jenever. De winter begint vandaag… (as)
Foto’s: MarkeTentster
