Het is intussen alweer drie jaar geleden dat we Daenerys Targaryen voor het laatst zagen in een van de meest controversiële eindes ooit van een TV-reeks. Nooit waren de meningen zo verdeeld over een einde, maar fans en critici vonden toch gemene grond: de seizoenen 7 en 8 van Game of Thrones waren van de slechtste ooit gemaakt. Naarmate de serie de boekenreeks in populariteit voorbijstak, daalde het niveau van de dialogen en verhaallijnen. Het laatste seizoen zorgde er zelfs voor dat de hele ‘Game of Thrones’ legacy als een plumpudding in elkaar zakte. Diehard fans namen verbitterd afscheid en sneden de reeks uit hun leven. Niemand had nog zin om de hele reeks opnieuw te bekijken, zoals dat typisch gebeurt in een fan community.
Geruchten gaan de ronde dat zelfs schrijver George RR Martin geen zin meer heeft om verder te schrijven aan zijn bejubelde boekenreeks. De kans dat we het allerlaatste boek ooit nog gaan zien, is ondertussen bijzonder klein. Martin steekt zijn energie liever in andere projecten.
Een van die andere projecten ging vorige week in première op HBO: ‘House of the Dragon’. Een prequelreeks die zich 172 jaar voor de geboorte van Daenerys afspeelt.
“Just when I thought I was out , they pull me back in.”
In deze nieuwe reeks zien we meer van wat ‘Game of Thrones’ ooit zo populair maakte: draken, seks, bloed en geweld. Maar tegelijk voelen we toch weer de energie van de eerste seizoenen: strakke dialogen en een verhaal dat ergens naartoe lijkt te gaan – naast een hoop naakt, afgehakte ledematen en bloed en dergelijke. Het blijft natuurlijk hetzelfde universum.
Showrunners Ryan Condal en Miguel Sapochnik verklaarden tijdens interviews intussen al dat ze vanaf het begin al een specifiek einde in gedachten hebben om het geklungel van hun voorgangers te vermijden. Alleszins zijn ze slim genoeg om dezelfde elementen die scoren terug te brengen. De muziek van Ramin Djawadi is weer van topniveau. (Tussen haakjes: hoe hij zowel ‘Game of Thrones’ als het puike ‘Westworld’ zo consistent van dit muziekniveau kan voorzien, is op zich al een wonder.)
Ook visueel ziet alles er prachtig uit, zeker op een 4K OLED TV met directe 4K-streaming door HBO. Helaas zijn we in België op dat vlak gekloot, want zowel Streamz als Telenet bieden ‘House of the Dragon’ enkel aan in een gecomprimeerde HD stream met ingebakken subs. Maar laat nu net net de subtiliteit van het licht en de kleuren één van de visuele sterktes van deze reeks zijn…
Tenslotte blijft ook nog altijd dé vraag: waarom kijken we nu eigenlijk? Want het voelt enorm raar om na drie jaar na dat verschrikkelijke dieptepunt terug in de wereld te duiken die ooit zo toonaangevend was voor de “nieuwe generatie tv”. (Opnieuw tussen haakjes: it’s not TV, it’s HBO.) Je wil het eigenlijk niet, hebt er geen zin in, maar toch word je er ergens weer ingezogen.
Met andere woorden: ben ik klaar om opnieuw lief te hebben nadat mijn drakenhart gebroken werd? Only time will tell. (kvds)
