Feiten. Anders bekeken.

Suikerrock dag 1: snedige gitaren! Afgeranselde drums! Rock ’n roll!

Geschreven door  op in Festival Special, Muziek.
Iggy Pop, de Godfather of punk himself, op Suikerrock 2017. Foto © Kris Van de Sande

De eerste avond van Suikerrock was er meteen eentje met een gigantisch hoog rock ’n roll-gehalte. Iggy Pop toonde moeiteloos dat hij alleen de Godfather van de punk is. Black Box Revelation sneed een vat verse peper aan tijdens een retestrakke set. En in sommige Noorderkempense garages liggen nog interessante dozen vol oude garagerockplaatjes, afgaande op Equal Idiots.

Wat doe je als organisator wanneer je als headliner de godfather of punk zet? Juist ja, zorgen voor de ideale primer. EQUAL IDIOTS bijvoorbeeld. Drie versterkers, één gitaar, één drumstel en een duo dat die instrumenten afranselt alsof het hun allemaal niet meer kan schelen. Maar natuurlijk kan het dat wel, want ze staan pas aan het begin van een hopelijk lange carrière.

Gaandeweg in de goed opgebouwde set, een mooie strak gespannen boog, viel me één gigantisch voordeel op dat het duo ooit zal kunnen uitspelen wanneer ze hitjes à la ‘Ppppp’ gaan scoren: ze kunnen er altijd vettigheid vanaf halen om het radiovriendelijk te maken. De basis van hun garagerock-dingen bevat nu al meer dan voldoende van het betere sixties rock ’n rollspul dat bij de meeste andere bandjes in dezelfde mate ontbreekt – dezelfde dingen als waar de godfather himself ooit, in lang vervlogen tijden, zijn inspiratie haalde.

Neen, maak je geen zorgen: dit zit goed. Heel degelijk spul, en tegelijk een verrassend aangenaam begin van het weekend. Blijft alleen de vraag: heeft er iemand aan gedacht om die spetterende Plastic Bertrand-cover ‘Ca plane pour moi’ op te nemen, om hem ooit als B-kant van een singeltje uit te brengen? Ja, sorry dat die mannen ons doen teruggrijpen naar de betere vinyl van vroeger… Helemaal hun eigen schuld: dan hadden ze maar niet van die schandalig lekkere en vettige pokkeherrie moeten beginnen maken en gewoon bij een kerkkoortje gaan zingen.

Equal Idiots op Suikerrock 2017. Foto © Timmy Haubrechts

RIVAL SONS deed een meer dan verdienstelijke poging om de verwachtingen in te lossen. Afwachtend, een beetje afstandelijk ten opzichte van het publiek – zeker in de eerste helft van de set -, routineus waren de eerste indrukken die we noteerden, maar toch kantelde het concert op tijd in de goede richting om te kunnen spreken van een degelijk festivaloptreden. Misschien had het regenbuitje in het begin er iets mee te maken, dat de heren deed verlangen naar hun Californische hometown sunshine. Kan zijn, want afgaande op wat er over hun vorige shows werd verteld, klopte het plaatje slechts voor negentig procent. De meer klassiek geïnspireerde rock ’n roll van Rival Sons mag er nochtans best wezen, zo met dat Black Sabbath-achtige wolkje errond. Daarvan getuigde alleszins het publiek: overal zag je hoofden meedeinen op de zoete (doch in onze ogen misschien te perfect klinkende) nummers. Een iets rauwere, iets minder gepolijste klank had niet misstaan, dachten we achteraf. Dit leek op dieetmayonaise, daar waar pepersaus misschien beter bij de schotel paste. Maar we gaan niet neuzelen over details.

The Black Box Revelation op Suikerrock 2017. Foto © UknowwhoUare.

Een vers gevuld pepervat: dat leek dan weer wat BLACK BOX REVELATION had opengetrokken, een minuut voordat Jan Paternoster en Dries Van Dijck het podium op wandelden. Zelden zo’n snedige, vettige, luide show van hen gezien als in Tienen! Opnieuw was er een regenbui aan het begin van het optreden, maar die werd snel en vakkundig richting god-weet-waar geranseld zodat de twee heren terecht alle aandacht konden opeisen.

Een stevige wandeling doorheen het hele oeuvre van de band volgde, met versies van oudere hits die een heel nieuwe dimensie aanboorden. De lekker rauwe versie van Neil Young’s ‘Heart of gold’ paste bovendien perfect bij de eigen nummers. Het viel trouwens ook op dat de stem van Jan met de jaren het juiste timbre heeft gekregen bij de muziek. Of is dit ook weer geneuzel over een detail?

In de eerste jaren van hun bestaan vroegen we ons wel eens af hoe lang de combinatie van de tweemansformule met bluesrock overeind kon blijven. Wel, mettertijd – en zeker gisteravond – gaven ze daar een heel duidelijk antwoord op: jàrenlang! Indrukwekkend concert van een Belgische topband, zonder meer. Eerste hoogtepunt van Suikerrock 2017.

Iggy Pop op Suikerrock 2017. Foto © Kris Van de Sande

De hoofdschotel moest dan nog opgediend worden. Niemand minder dan ’the Godfather of punk’, IGGY POP, had beloofd om de kasseien van de Grote Markt persoonlijk te komen verleggen. Stiekem vermoeden we dat de organisatie de man – gezien zijn al gevorderde leeftijd – wilde helpen, want we ontdekten een toch wel flinke strook beton op een plek waar voorheen nog honderden kasseistenen lagen…

Iggy had die hulp echter niet nodig. Drie van de vier openingsnummers waren meteen zijn allergrootste hits: ‘I wanna be your dog’, een lekkere 12-inch versie van ‘Passenger’ en ‘Lust for life’ na elkaar in Noordkoreaans rakettempo. Zo snel kunnen die uitgegraven kasseien nooit afgevoerd worden, dachten we. En tegelijk ook: heeft iemand per ongeluk de setlist in omgekeerde volgorde genoteerd en klaargelegd?

Onder andere ‘I’m sick of you’, ‘Some weird sin’, een verschroeiende versie van ‘Search and destroy’ (de ideale herinnering aan 1977 en tegelijk een aan wie nu ook alweer de godfather van de punk is, moest iemand daar nog aan twijfelen) of ‘Tv eye’ gaven het Tiense publiek waarvoor ze gekomen waren: een héél sterk optreden. Regelmatig dook zijne goddelijke torso ook de frontstage in om het publiek op te zoeken. ‘No fun’, ‘Real wild one’, ‘Sweet 16’ en ‘Loose’ waren een even explosief raket-kwartet aan het einde van een dik uur dat heel snel voorbijvloog.

“Life is too short!” riep Iggy het publiek nog toe voordat hij zichtbaar uitgeput het podium verliet. Hij is in april zeventig geworden en toonde zich in Tienen nogmaals als een ware oerpunk. We gaan nog lachen als ze hem ooit in een seniorenhome willen steken… (ds)

Ook interessant

“Opwarmen”, noemt #PKP19 een rijk gevulde Boilerparty

29/05/2019

29/05/2019

Bij elk goed festivalfeestje hoort natuurlijk een opwarming. Pukkelpop probeert al jaren om hiervan een extra mini-festivalavond te maken en...

Tame Impala en Twenty One Pilots komen naar #PKP19

12/02/2019

12/02/2019

Chokri Mahassine van Pukkelpop heeft de eerste konijnen uit zijn jaarlijkse festivalhoed getoverd: Tame Impala en Twenty One Pilots. Hij...

Pukkelpop gaat op reis en neemt mee…

06/03/2017

06/03/2017

Pukkelpop en Disco Naïveté trekken opnieuw samen naar het befaamde South by Southwest (SXSW) festival in Texas. Na de succesvolle...

Mad About Mountains: altijd een beetje bergop, maar nooit buiten categorie

15/07/2016

15/07/2016

Ze brachten afgelopen april hun derde cd ‘Radio Harlaz’ uit, een gewoonweg heerlijke plaat. Een voortzetting ook van een aantal...

Dit was Rock Herk 2019

16/07/2019

16/07/2019

Blijft Rock Herk na de voorbije editie van afgelopen weekend dat immer gezellige en niet te missen festival op de...

Limburgse Candlebags lanceren hun nieuwe ‘Voyager’ EP

06/02/2017

06/02/2017

Nauwelijks veertien seconden en ik had ’m in mijn hart gesloten. De nieuwe Candlebags heet ‘Voyager’ en gaat over reizen...

Pukkelpop bouwt ook een fameus indie-feestje

21/02/2019

21/02/2019

Dagelijkse afspraak nummer hoeveel is dit? 23 nieuwe namen geeft Pukkelpop vandaag vrij, en allemaal gaan ze de indieliefhebber heel...

Het Zesde Metaal – De Verhalen van Wannes Cappelle

25/06/2017

25/06/2017

Een West-Vlaamse band in Limburg die in zijn dialect zingt: het blijft een moeilijke oefening. Gelukkig is er ‘Naar De...

“Niets aan de hand.” Behalve een geslaagd stadsfestival.

01/08/2018

01/08/2018

Suikerrock kan opnieuw terugkijken op een heel geslaagde editie. Steve Aoki bleek als last minute vervanger de gedroomde vernieuwer op...

Anastacia blaast Genk omver

27/06/2016

27/06/2016

Anastacia sloot de drukbezochte en goedgeorganiseerde editie van Genk on Stage af op het hoofdpodium. Zij zorgde waarschijnlijk nog voor...

Leg die datum van Hear Hear! 2023 maar vast

16/08/2022

16/08/2022

Een bijzonder fijn en vooral heel geslaagd experiment op alle vlakken: dat is ongeveer de énige conclusie die je kan...

Eindelijk nog eens een thuismatch voor The Sore Losers

24/06/2017

24/06/2017

Ondergetekende heeft The Sore Losers ondertussen al tig keer gezien. Persoonlijk vind ik ze altijd beter gedijen in een kleinere...

Twee zaterdagen met Meuris

03/05/2017

03/05/2017

Als je denkt: ‘wat een lange recensie is dit nou?’, dan heb je gelijk. Maar toch ook weer niet helemaal....

Nieuwe albums om in de smiezen te houden

10/01/2017

10/01/2017

Wat voor muzikaal vertier 2017 ons te bieden heeft, is al in grote lijnen uitgetekend. De doorsnee commerciële luisteraar kijkt...

Suikerrock 2019 geslaagd ondanks weerdrempels

30/07/2019

30/07/2019

Wie was er ook blij dat het weer op de derde en laatste festivaldag van Suikerrock een beetje normaal bleef?...

Reageer
Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.