Als eerste op de affiche staan is geen cadeau: optreden voor een paar mensen en een paardenkop. Maar het blijft wel een ideaal moment voor ontdekkingen, zoals ook zaterdag op Factor J2: Wooly Mammoths, een Brusselse, psychedelische popband met roots in ‘Loaneke’ (Lanaken) en in 2014 finalisten bij ‘De Nieuwe Lichting’ van Studio Brussel. Vooral met een klein publiek en korte speeltijd moet je gretigheid en volle 110% inzet waarderen.
Tame Impala meets Beach Boys lijkt een goede omschrijving voor hun dansbare, zomerse muziek, maar toch doen ze mooi hun eigen ding met die kruisbestuving. ‘Pulling Me Under’ heeft de vibe van de Beach Boys, waardoor een mens bijna terug zou verlangen naar de hittegolf waar we net met graagte afscheid van hebben genomen. ‘Water Slide’, dat momenteel in De Afrekening staat, doet dan weer eerder denken aan Tame Impala en in de verte aan ‘Let The Sunshine In’ van Aquarius. Ook andere, meer Britse jaren ’90 invloeden herkenden we regelmatig op de achtergrond: denk daarbij aan vroege Happy Mondays of Stone Roses, dat soort dingen, maar altijd netjes verweven in die eigen smoel.
De zon scheen vandaag niet, maar we hebben ze ook niet gemist. Hier stond een band met potentieel. Dit soort concert over maximaal twee jaar in – laten we stout zijn – de Club van Pukkelpop? Waarom niet? Alleen tegen dan een beetje op die kleding letten, want vestimentair is nog verbetering mogelijk: het leek immers alsof ze vandaag rechtstreeks van de sportclub op het podium gekropen waren. Een detail echter. (KR)
